วิธี อยู่ ร่วม กับ คน ติด เชื้อ เอดส์ นั้น ไม่ได้ยุ่งยากอะไร อีกทั้ง สามารถ ใช้ชีวิต ได้อย่างเรียบง่าย ปกติ สามารถ ทำกิจกรรม ร่วมกันได้ รับประทาน อาหารร่วมกันได้ ใช้ห้องน้ำ ร่วมกันได้ วันนี้ เรามา ทำความเข้าใจ ก่อนดีกว่า ว่าอะไร ที่อาจจะ เป็นความเข้าใจผิด บ้างเกี่ยวกับ เรื่องนี้

1. 1. น้ำตา น้ำลาย ปัสสาวะ อุจจาระ และเหงื่อ สัมผัสสารคัดหลั่งเหล่านี้ไม่ทำให้ติดเชื้อเอชไอวี
2. 2. เอชไอวีไม่ติดต่อผ่านทางอากาศ
3. 3. เอชไอวไม่ติดต่อผ่านทางน้ำ
4. 4. เอชไอวีไม่ติดต่อผ่านทางแมลง
5. 5. หากเพียงสัมผัสผิวหนังกัน ไม่ทำให้ติดเชื้อ
6. 
   

วิธี อยู่ร่วม กับ คน ติด เชื้อ เอดส์ เราอาจจะ ต้องเข้าใจ เขามาก ๆ ใส่ใจ และอดทน โดยที่นี้ อาจจะแบ่ง เป็น 2 แบบ คือ

แบบที่ 1 ผู้ที่ติดเชื้อเอชไอวี ที่ทานยา ต้านไวรัส อยู่สม่ำเสมอ จนกระทั่งสามารถยับยั้งเชื้อในร่างกายได้ และกดเชื้อนั้นไว้ได้

โดยแบบที่ 1 นี้ เราไม่ต้องเป็นกังวลในการที่จะดูแลเขาเพียงแค่เข้าใจเขามาก ๆ ก็พอ เพราะว่าบุคคลเหล่านี้หากทานยาต้านไวรัสสม่ำเสมอ จะทำให้เชื้อไม่ทำร้ายสุขภาพร่างกาย ไม่เจ็บป่วยด้วยโรคแทรกซ้อน มีชีวิตยืนยาวดังปกติ ซึ่งเขาสามารถดูแลตนเองได้ ดังนั้นเราใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับเขาปกติได้ โดยที่ไม่ต้องกังวลเรื่องการแพร่เชื้อ เพราะเชื้อนั้นโดนยาตาต้านไวรัสกดยับยั้งไว้แล้ว จนกระทั่งในผู้ป่วยบางรายตรวจไม่พบเชื้อ (ไม่ได้แปลว่าไม่มีเชื้อ แต่เป็นการที่เชื้อน้อยมากจนกระทั่งเกินขีดต่ำสุดที่เครื่องจะตรวจเจอ) หรือเรียกว่า U=U ไม่สามารถแพร่เชื้อให้ผู้อื่นได้

จึงทำให้เราสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผู้ป่วยแบบที่ 1 ได้ดังปกติ ปฏิบัติกับเขาได้เหมือนคนปกติทั่วไป

อาจจะเพียงแค่งดใช้ของใช้ส่วนตัวร่วมกัน เช่น แปรงสีฟัน ที่โกนหนวด เป็นต้น แล้วก็ให้ดูแลเรื่องสุขอนามัยในห้องน้ำเป็นพิเศษเล็กน้อย อย่างการใช้น้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดโถสุขภัณฑ์ให้สะอาดก่อนใช้ต่อกัน อีกอย่างที่สำคัญคือการทำความเข้าใจเขาให้มาก ๆ ดูแลสภาวะจิตใจให้เข้มแข็ง

แบบที่ 2 คือ ผู้ที่ติดเชื้อเอชไอวี แบบระยะที่ กำลังเข้า สู่เอดส์ หรือป่วย เป็นเอดส์แล้ว

โดยแบบที่ 2 นี้ ผู้ป่วย อาจจะ มีสภาวะ ทางจิตใจ ที่ค่อนข้างย่ำแย่ หรือ ถึงสภาวะทางกาย ที่ อาจจะเริ่มป่วย หรือป่วยด้วย โรคแทรกซ้อนแล้ว ทำให้ สุขภาพไม่แข็งแรง ป่วยงาย บางครั้ง ถึงกระทั่งนอน ติดเตียง ไม่สามารถ ช่วยเหลือ ตนเองได้ ในกรณีนี้ ต้องดูแล เอาใจใส่ เป็นพิเศษ ทำให้ เราอาจจะ ต้องเอา ตัวเอง เข้าไปดูแล ในเกือบทุกเรื่อง ในกิจวัตร ประจำวัน อย่างเช่นการทำความสะอาด สถานที่ที่ ผู้ป่วยอาศัยอยู่ หรือห้อง ที่ต้อง ใช้ร่วมกัน หรือแม้ กระทั่งการ สัมผัส ตามร่างกาย ควรสวม ถุงมือยาง เพื่อป้องกัน การ สัมผัสสาร คัดหลั่ง ล้างมือ ทุกครั้ง หลังสัมผัส ถึงแม้ว่าจะใส่ถุงมือ ก็ตาม ห้ามใช้ ของใช้ ส่วนตัวร่วมกัน ระวังมากขึ้น เมื่อต้องสัมผัส ของมีคม เช่น เข็มฉีดยา ต้องระวัง ไม่ให้มา ทิ่มแทง ที่เรา หรือ บาดเรา ควรทิ้งขยะ โดยจัดเก็บ และปิด ให้มิดชิดโดยแยกออก จาขยะ ชนิดอื่น ๆ

สุดท้ายแล้ว เราควร ให้กำลังใจ ผู้ป่วยเสมอ และปฏิบัติ กับผู้ป่วยเหมือน คนปกติ พยายาม ให้ผู้ป่วย กินยาสม่ำเสมอ สร้างสภาพแวดล้อมให้น่าอยู่ เน้นให้ ทานอาหารที่ดีต่อสุขภาพ